|
|
T-Carrier
System ได้รับการแนะนำโดย
Bell System ในสหรัฐ
เมื่อทศวรรษ
1960
ซึ่งเป็นระบบแรกที่ประสบความสำเร็จในการสนับสนุนการส่งผ่านเสียงแบบดิจิตอล
อัตราการส่งเริ่มแรก
(1.544 Mbps) ในสาย T-1
มีการใช้โดยทั่วไปในปัจจุบันโดยผู้ให้บริการอินเตอร์เน็ตในการติดต่อกับอินเตอร์เน็ต
ระดับอื่น
คือ สาย T-3 มีอัตราการส่ง
44.736 Mbps ซึ่งมีการใช้
โดยทั่วไปจากผู้ให้บริการอินเตอร์เน็ต
การติดตั้งอีกแบบที่มีใช้กันคือ
fractional T-1
ซึ่งเป็นการเช่าบางช่องสัญญาณจาก
24
ช่องสัญญาณในสาย
T-1
T-Carrier
System เป็นระบบดิจิตอล
ที่ใช้ pulse code modulation และ
Time – Division Multiplex ระบบนี้ใช้
4 สาย
และให้ความสามารถแบบ
duplex (2 สายสำหรับการรับและ
2 สาย
สำหรับการส่งในเวลาเดียวกัน)
การส่งข้อมูลในสาย
T-1 ประกอบด้วย
24 ช่องสัญญาณ
ขนาด 64 Kbps แบบ
multiplex (การใช้มาตรฐาน
64 Kbps ต่อช่องสัญญาณอยู่บนพื้นฐานของขนาด
bandwidth สำหรับการสนทนาทางโทรพิมพ์)
ส่วนระบบ 4
สาย
มีจุดเริ่มต้นจากสายแบบ
twisted pair แต่ในปัจจุบันรวมถึงสายแบบ
Coaxial, Optical fiber, digital microwave และตัวกลางชนิดอื่น
ในระบบ T-1 สัญญาณเสียงมีการสุ่ม
8000 ครั้งต่อวินาที
แต่ละครั้งจะแปลงเป็นสัญญาดิจิตอล
ขนาด 8 บิต
ใน 24 ช่องสัญญาณสามารถแปลงเป็นสัญญาณดิจิตอล
ได้ 192 bit frame ในการส่ง
8000 ครั้งต่อวินาที
frame แต่ละชุดแยกจากกันด้วยบิตเดี่ยว
ทำให้ทั้งหมด
193 bit block เมื่อนำ
192 bit frame คูณด้วย
8000 บวกอีก 8000
บิต
ทำให้อัตราข้อมูลเป็น
1.544 Mbps
|
|
